Geceleri dolaşmak seninle yetim sokaklarda, yaşamın tam ortasında seninle zenginleşmek
Çekik gözlerinin her okunda kalbimin genişlemesi giderek titrek
Ellerim tam sınırında dururdu ellerinin, tutup çekemezdi Batı’dan çekinerek
Bazen çarpışırdık yürürken, ben köpekten korkardım yanında üzülerek
Yıldızlardan bahsederdik, ben onların farklı olduğunu söyleyerek
Gelecekte senin için yer ayırırdım yaşamımda acele ederek
Sense inanmayarak bir sigara daha yakardın
Sigarayı kıskanırdım zaten, ruhuna girerdi hep
Güldüğünde her seferinde ütopyamda bulurdum kendimi
Gülmek seninle bir fiilden fazlası
Senin bana güldüğün zamanlar altın çağım başlardı
Yürürken kuğulaşırdın, bembeyazdın, inceydin
Altında kaldırım değil de göl varmış gibi süzülürdün içimden
Senden ayrı uzak yıllar benim geri kalmışlığım, yaptığım Orta Doğuluk
Ruhumun teknolojisi gelişmeli çözüm biraz daha yanımda kalmanda
Ben biraz dengesiz, ya göklerde ya mezarlarda
Ölçütüm senin tavırlarında
Ben seni kendi ellerimle yıktım ya da sen benden göç ettin
Bereketli olan o topraklar artık yeşermedi
Bakışlarınla vurgun yaptığım bu hayat
İçimde ukde kalacak yarım bir roman
Sen, giderken ormanlarımı yakan kırgın rüzgar
Kutuplarda içimi söndürmeye çalıştım dilimde çığlıklar
İşgal oldum gözlerine
Kalbim talan edilmiş, kılıçtan geçirilmiş tüm halkı
Antik Yunan’da bu konu biraz tartışmalı
Gidişin bir millete bedel oldu, tek kalan şey artık keder
Ben belki sakat bir insanım, seni kırdım
Fizyoterapi belki kalbini ayaklandırır dediler kandım
Gitmek kapına hasta olarak yardım istemek
Senin beni bir gündür görmemen
Kapı ucundan reddetmen, benim düşmem ve kanamam arafa doğru
Ben dünyanın açılmayan tek kapısı
Çilingir tanrı ve seni yaratışı
Kapıyı açışın, önünde duruşun ve aralıkta bırakışın
O kapı hep yaslıydı.
H. Nihan
2021-08-22T19:02:44+03:00Hoş bir şiirdi. Okurken hafiften bir meltem esiyormuş gibi hissettim. :) Kaleminize sağlık.