Bağımsız ellerdeki kiri söker sandım
Dokunulmamış tenimin beyazlığı
Oysa biraz tarih okusaydım bilirdim belki
Gelmiş geçmiş tüm yazgılarda
Yalnızca kirlenen ile kirleten vardır
Ve şu yalınayak dünyada yazgılar
Birbirini kıskanarak tekerrür eder ardınca
Kim bilir kaçı İstanbul’da
İki ayrı kelime ve iki ayrı hayat
Bir yanda kuşkusuz kara bir yılan
Karşısında dimdik duran korkak bir fısıltı
Küçük bir pencereden sızan ışık anlatıyor
Burası gençliğinin başlangıcı, karanlığının ortası
İzliyorum kirlenmiş ellerinden habersizce uyuyan
O cesur kız ve korkak kadını
Gün ışıyıp her şey ortaya çıkınca
Hangisi bastıracak diğerinin çığlığını
İki ayrı an ve iki ayrı his
Ortada buluşamayıp her ayrı kalanlar
Hiç ayrılmayacakmışçasına bağlananlar birbirine
Ne gördüysem bilinçli bilinçsiz
Hepsi birbirini yağmalıyor şüphesiz
Nerede bıraktıysam ruhumun kırıntıları
Hiç acımadan ezip geçtim çoktan
İki ayrı yıl ve iki ayrı insan
Biri benim,
Diğeri ardımda kalan
Sena Türkmen
2020-08-21T21:10:50+03:00Çok güzel olmuş, kaleminizin açıklığını ve ifade gücünüzü beğendim. Kaleminize sağlık...
DNA
2020-08-21T18:52:45+03:00Teşekkür ederim🍀