Bir gün, her gün gidip geldiğim asfaltı izlerken, asfaltın taşlarından biriyle empati yaptım. Aslında ikimizin durumu birbirinden çok da farklı değildi. O da benim gibi üzerine düşen görevi yerine getirmek için tek bir alanda sıkıştırılmış, herkes ve her şeyin üzerine basarak yoluna devam etmesini sağlamaktaydı. Sırf üzerime ikinci defa bastığı için bağ kurduğum kişiler ise sadece diğerleri gibi üzerime basıp yollarına devam etmekteydiler.
