Saklı olduğun yerden çık
Ne kadar zamandır karanlıktasın?
Sana gölge eden korku duvarlarını yık
Ruhuna bezenenler gün ışığında parlasın
Saklandığın o kuytuyu bilemesem de
Çığlıklarındır bu yersiz hüzünlerimin sebebi
Söyle kaç çığlığının borcu hala üzerimde
Bir borç ki, nasıl da yük oluyor kalbime
Daldan dala konuyor yine ürkek yüreğim
Ona eşlik dahi edemiyor yollarda yaya kalan zihnim
Beklenen miyim, bekleyen miyim?
Ben neyim?
İçimde bir ben daha var, işte bu tüm bildiğim
Asıl ben o...
Benden içre bir ben o...
Maskelerimden duvarlar ördüğüm,
Kalem elimdeyken aynada gördüğüm,
Sokaklarında, yine onun çığlıkları arasında
Duysun diye besteler yaptığım,
Yollarına inciler döktüğüm o...
Dönüş yollarına dağlar devirdiğim,
Yine de gelsin diye beklediğim,
Hasretinin üzerine takvimler koparttığım,
Baharlar, yazlar eskittiğim,
Çiçekler soldurduğum o...
Bu dizelerin,
Sıra sıra dizdiğim bu kelimelerin,
Hepsinin, dahi her bir harfinin
Tek sebebi o...
