Hayatta yaşadığım en güzel, en nahif duyguydu aşk ve sevmek. Sevmek duygusu herkese geçti ve geçiyor ama aşk öyle değildi. Aşık olduğum tek kişiydi. Sahi nedir bu benim de daha önce yaşadığım duygu olan aşk? Sevmek gibi bir duygu hatta ikisi de aynı duygu değil mi? Ne yaparsam yapayım onunla (benim söylemimle) "kadersel ayrılış" yaşadığımızdan bu yana, bu iki sorunun cevabını hiçbir zaman bulamadım. Bulunmuyormuş zaten. Bütün sorular onun ardından cevabını bulamadı, tıpkı ormanda kaybolan insanın (yanında pusula olmayan) yönünü bulamaması gibi. O sorular gibi benim de hep bir yanım eksik kaldı sanki. Peki ben şimdi nasılım? Şimdi biraz daha iyi, biraz daha hayata pozitif bakmaya başlayan tarafım. Tamamen iyiyim diyemem ama bu ne olduğunu tam kestiremediğim duygu yüzünden hayatımı cehenneme de çeviremem. Bilemiyorum bu duygular neydi? Niye şimdi bunları yazarak tekrar onu hatırlıyorum bunu da bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var, o şimdi yeni birini bulmuş ve gayet mutlu. O mutlu olabildiyse ben de gayet mutlu olabilirim. O bensiz yapabiliyor ise ben de onsuz yapabilirim. Ben onu fazlasıyla yaşattım bence içimde. Şimdi ona ve bu duygulara veda yazımdır bu. Kaç gece müziklerde hep onu hatırladım, mutluluğumuzu hatırladım. O an olan mutluluk niye şimdi de olmasın ki? Artık yaşadığım güzel günler için şükredeceğim. Evet artık bunu yapacağım bu dünya için, geçmişim için, onun için ve hep yanımda olanlar için Rabb'ime binlerce kez şükrediyorum binlerce kez. Ve herkese tavsiyem her zaman sizi gerçekten, bırakmayacak kadar seven bir insan bulun, sizi üzecek insanlardan uzak durun ve ne olursa olsun bir nebzede olsa mutlu yanınız olsun.
