Tek başına bir şeyi veya birini sevmek diye bir şey yoktur ve olamaz. Aynı şekilde belirli bir zamana ve mekana göre olan sevgi anlayışı da yoktur. Çünkü sevgi bütün arayış ve yürekte olan bütün kıpırtıların armonileşmesidir. Buna göre insanlığı sevdiğin ölçüde bir insanı sevebilirsin; bir çiçeği, hayvanı, doğanın döngüsünü, bilgiyi, dayanışmayı, yardımlaşmayı, sanatı, felsefeyi, tarihi, emeği sevdiğin oranda her şeyi ve herkesi seviyorsun demektir. İnsan ancak o zaman karşıdakini sevmek için dolup taşar. Ancak o zaman, sevgi için gerekli olan saygıyı ve iradeyi, kadirbilirliği edinmiş olur. Kısacası bir tomurcuğun patlamasından heyecan duymayan, aşktaki heyecanı kazanamaz. Aşk, toplumsal bir olaydır hatta daha da ötesine geçerek, aşk evrensel bir olaydır.