Gözlerim, yüreğimdeki fırtınaları yansıtıyor.
Sözcükler, seni anlatmaktan usanmıyor.
Kaleme tutunup, seninle özdeşleşiyorum.
Sessizce sana aşkımı haykırıyorum.
Kanayan gözlerim, acıyla dolu odama bakıyor.
İçimdeki yalnızlık, her gece beni yakıyor.
Annemin sesi, senin yokluğunda yargılayacak mı beni?
Sensizliğin bedelini, yine mi ödeyeceğim?
Kalemim, sessiz sedasız yazıyor aşkımızı.
Sözcükler, seni sarmalıyor kıskıvrak.
Bir yıldıza dönüşen gözlerim, sana bakıyor.
Bilmeden, anlamadan seninle kayboluyor.
Kalem susmuyor, yüreğimdeki yangını körüklüyor.
Sensiz geçen her an, beni daha da yıkıyor.
Kelimeler bitmiyor, adını söyleyince.
Haykırsam da, sustursam da, yüreğimde aşkın izleri.
Kan çanağı olan gözlerim, senin için ağlıyor.
Annem geliyor, yine mi yatmadım diye soruyor.
Sensizlik, beni kırıyor, paramparça ediyor.
Kalemimdeki aşk, seninle ölümsüzleşiyor.
Kalemim susmuyor, seni yazmaya devam ediyor.
Gözlerim, kan çanağı olsa da sevginle doluyor.
Kalbime gömdüğüm kelimeler, seninle canlanıyor.
Oysaki, aşkımı haykırmak istiyorum sana, susmuyor.
