biraz yorgunum

biraz kırgınım 

yalnızlık damarlarımda zehir gibi dolaşıyor 

rüyalarımda seni öpüyor, sana sarılıyorum 

geleyim diyorum, gelemiyorum 

affet 


seni o çukurlardan 

amansız hastalıklardan 

kafanı koyduğun o taş gibi yastıktan 

kurtarmak istiyorum 

git diyorum, gidemiyorsun 

biliyorum 


zihninin en güzel yerinde

oturup biraz dinlenmek istiyorum 

yargılanmadan, uslanmaya çalışmadan 

sırtımı yaslamak, belki biraz ağlamak 

ellerini ver diyorsun, uzanamıyorum 

sabret 


babam her gece benim hıçkırıklarıma uyanıyor

annem evdeki tüm bıçakları saklamış 

ağlayan ben değilim,

kendimi öldürmeyi de hiç istemedim

bizimle konuş diyorlar, fotoğrafına bakıyorum 

duymuyorlar 


seni alayım odama,

bak duvarlarım rengarenk

benimle uyu, yastığım yumuşacık 

tüm bu curcunayı bırakıp, seninle sevişeyim 

kollarıma gel diyorum, çoktan ölmüşsün 

kabulleniyorum