yaşam, hüzün ve acı 

her gün yeni bir kırgınlık

hayata, yarınlara

bir çocuk kahkahası boğazımda düğüm

bir kadın feryadı

susturdum yarınları çoktan

timsah gözyaşları olmalı 

içimdeki yangını harlayan

neden daralmış göğsüm?

neden yutamaz oldum boğazımdaki bir yudum nefesi?

ben miyim aynadaki?

ağlamayı susturmak anlamlı

ya karşımdaki

o anlamlı mı ki?



Şiirimi Crime and Punishment şarkısına gizledim. Bu bir iç sorgulama, bir acı, belki de yarınlara yapılan bir yardım çağrısıdır. Aynalara daha güzel bakabilmek dileğiyle...