Günlüklerinden yola çıktığın uzak yolların,
Kitaplardan kaçtığın uzak bakışların,
Yıldızları seyrettiğin güzide levhalar,
Geride bıraktığın onlarca yılların.
Uzay'ın kalbinde çağlıyor yerin damlası,
Yüzüne bakınca fısıldadığın kullanıcı,
Şiirlerini yazdığın silik kağıdın,
Zihninde silinen dosyaların adları.
Kafiyelerin bittiği noktaları,
Güllerin bitiminde ele aldığın avuçların,
Ve şimdi sırıtıyor uzaktaki başın.
Yıkılmayıp elinden geleni yapıyor suratın.
Ayık bir biçimde yazıyorsun hislerini,
Duygu karmaşası değil mi ebedî güzleri?
Haykırdığın kaçıncı cümlelerin,
Yolun sonunda ayrılmak lafını çıkardığın vakit.
