Üstümde rengi solmuş gri bir elbiseyle,
Bakarken aynaya, muhabbetim kendimle,
Yüzümde yılların izleri kolaysa gel gizle,
"Onur sen kimse değilsin, kimse seninle!"
Ben bugün kanatlansam, bulutlara çakılırım,
Yarın yorulup yavaşlasam, yere yığılır kalırım,
Tırnaklarımla kazırım, tırnaklarımı keserler,
Ben kime güvensem; çelme ve ihanetler...
Kimsesiz herkes, herkes eskimiş bir kimse,
Ezberledim, martavallar ve gına gelen masallar,
Eski dostların izleri, her "merhaba" diyen seste,
İçimde kocaman bir boşluk, ismiyse "öfke!"
Yılmak yok, yine yapacağım kumdan kaleler,
Bu kez daha güçlü yıkacağım yorulmaz bu eller,
Cebimde mahvolmuş hayaller, yeniler hazırda
Altyazı geç hayatım, "En güçlü Onur az sonra"
