Sen kapalı bir kutuydun
Hazine avcısı çocukluğumda
Keşfetme arzusu içinde hüsrandı hep sonucum
Sen de açılmak istemiyordun belli ki
Açamadıkça yoksunluk çektim varlığının kıyılarında
Sen görünürde ılık bir gökyüzünün mateminde çöldün
Çocukluğumun kalabalığında ben o çölde yalnızlaştım
Sen belli ki yakınlığı hesaplanamaz bir uzaklıktın
Ne gelebildim ne gidebildim
En toy gözyaşlarımı bu muğlakta kuruttum
Sen yağdıkça gürleyen bir çağıldın
Çocukluğumun büyüyünce geçer sandığı
