“Öyle bir geçer zaman ki ancak anılar kalır bu selden geriye…”


Ah koca çınar

Zıt duyguların ince çizgisinden geldim sana

Ne vakit bir heybet görsem sen geldin aklıma

Ah bir bilsen ne kadar muhtacım

Kuraklaşmış kalbimde tutunacak bir dalına 


Penceredeyken anladım bir beklediğinin olmadığını 

Kimsesiz olmaz beklediği olanın kapısı

Çık dışarı, ben geldim boyamaya duvarlarını

Çık dışarı, görmeye geldim bir gözyaşı da senin akıttığını


Şu dağı aşsam deniz diye diye gösterdim seni herkese

Söz verdim denizi getireceğime

Söz verdim senin kullandığın sandala binmeyeceğiz annemle

Yaşayacağız, son damlasında tuzlu aksın kanımız diye 


Elimde bıçağımla doğdum annemden

Savaşanı severim savaşmayı seveni daha çok severim

Bu kavga, hiçbir zaman bitmeyecek 

Devrim

Benim seni unuttuğum gün gerçekleşecek


Ah, öldüreceksin beni

Kaldır kollarımı havaya öyle göm bedenimi

Bırak, kendi çiçeğini kendi toplasın ellerim

Belki, onları büyüyünce seversin