“Öyle bir geçer zaman ki ancak anılar kalır bu selden geriye…”
Ah koca çınar
Zıt duyguların ince çizgisinden geldim sana
Ne vakit bir heybet görsem sen geldin aklıma
Ah bir bilsen ne kadar muhtacım
Kuraklaşmış kalbimde tutunacak bir dalına
Penceredeyken anladım bir beklediğinin olmadığını
Kimsesiz olmaz beklediği olanın kapısı
Çık dışarı, ben geldim boyamaya duvarlarını
Çık dışarı, görmeye geldim bir gözyaşı da senin akıttığını
Şu dağı aşsam deniz diye diye gösterdim seni herkese
Söz verdim denizi getireceğime
Söz verdim senin kullandığın sandala binmeyeceğiz annemle
Yaşayacağız, son damlasında tuzlu aksın kanımız diye
Elimde bıçağımla doğdum annemden
Savaşanı severim savaşmayı seveni daha çok severim
Bu kavga, hiçbir zaman bitmeyecek
Devrim
Benim seni unuttuğum gün gerçekleşecek
Ah, öldüreceksin beni
Kaldır kollarımı havaya öyle göm bedenimi
Bırak, kendi çiçeğini kendi toplasın ellerim
Belki, onları büyüyünce seversin