Bu şiiri bir kadın yazdı
Usulca sokularak kelimelere
Okşayıp kuytulardan çıkardı
Kaybedenleri
Bu şiiri bir kadın yazdı
İbrani bir dua metnini hiç anlamadan
Muska diye taşıdı titreyerek heyecanla
Ağlama duvarından kopan yecüclerle kapışarak
Vermedi kaybolan anlamları
Adamları ve merhametli bağbanları
Ah İsa neredesin!
Ah Meryem oradasın
Yüzün hep küskün ve örtülü
Seni kim, nasıl tanısın!
Kadınlığın alın yazısısın
Kimse inanmıyor toprağı olmayan çocuklarına
Tanrı da şahitlik vermiyor
Adamlık adamlarda kalmayınca!
Hep genleri ile oynanmış yiyeceklerin suçu deyiverdi adamlar
Yiyecekleri çoğaldı
Göklerden bıldırcın eti ve helva düştü
Ellerinden alınmışçasına çırpındılar, bağırdılar ve suç bizde değil dediler!
Annelerini ellerinden aldılar oğullarının ve soylarının
Yorgun kollarımızı ve yüzlerimizi beğenmediler filtresiz paylaşımlarda
Gizledik rahimlerimizin doğurganlığını ve bereketini
Venüs hiç bu kadar kırgın gelmedi bize
Ve Pergamon'da yankılanmadı çağrıları
