Ben bugün ıssız sokaklarından ısrarla geçtim
Yürüdüm yol boyunca, yokluğun tuttu ellerimden
Denize inen ağaçlı yollar huzuru hatırlattı bana
Sensizlikte huzur bulunmaz sanırdım
Affet sevgilim, senden gittikten sonra ilk defa baharı yüreğimde hissettim
Kalbim hızla attı o bankta otururken
Bir iz aradım
Anıların devamı olmazsa silinirmiş izler bugün öğrendim
Kapattım gözlerimi hayal ettim
Beni sevmişsin gibi
Isındı kalbim
Beni sarıp sarmalamışsın gibi
Bana bıraktıkların büyüttü beni
Kocaman oldu yüreğim
Benden aldıkların küçülttü beni
Küçücük oldu izlerin
Affet sevgilim, denize çıkan o sokaklarda yürürken ellerini aramadı ellerim
Biliyorum ki ulaşılmaz bedenin
Uğruna döktüğüm gözyaşları çiçekler açtırdı yüreğimde
Çiçek açtı bahçelerim
Affet sevgilim, seni kalbimden atmaya bugün bir bahar daha yaklaştım…
