Gözlerinden öperim çocuk. 

Saygıyla, selam ederim. 

Tersten başlayan bir konuşmanın, 

Ön sözü niteliğinde cümlelerim. 

Hep tersten yaşadım ben. 

Bir gölün en büyük balığı gibi, 

Ağır kilogramım. 

Dertlerimden habersiz bir alıcı, 

Öylece sofraya sermiş beni. 

Belki beni yerse hatırlar. 

Belki, beni yemesi ona en büyük ceza.

Hatırlamak öldürür her tekrarlandığında.

Bir de oltaya o kadar para verdi 

Bekledi o gölün kenarında 

Ona balık tutmayı öğretene ne derdi acaba! 

Neyse lafı çok uzatmadan 

Çözüldü dizlerimin bağı.

Aman dizlerim dedim, pullarımın. 

Başka öyle organım yoktu mesela. 

Üzerimde delikli bir çuvaldan bozma 

Ve nefesimi alamaz oldum solungaçlarımdan. 

Ölümüm manidar olmadı. 

Alışılmış ölümler manidar olmazdı zaten. 

Neyse atıldım ben de hafızaya. 

Yararını zararını bilmiyorum. 

Oltaya ayakkabı gelmesinden 

Ben sorumsuzum. 

Gözlerinden öper selam ederim. 

Başladığım yere dönüyorum...