Öfkeliyim
Ruhumun sana tutsaklığına
Hazmedemeyişime
Adına öfkeliyim
Keşkeyle başlamayan cümleler arıyorum
İçinde seni barındırmayacak
Tüm kainatı sığdırabildiğim gözlerime
Seni barındırmamaya çalışıyorum
Ruhum es veriyor sanki
İhtiyacı yok belki bedenimin durup dinlenmeye
Ama ruhumun bıkkınlığı yordu beni
Benden kaçışlarının yorgunluğu
Peşinde değilim senin
Veya seninle olan herhangilerin
Dünya örnekleminin dışındasın artık
Sen sanki her şeyin farkında
Fakat bir o kadar umarsız
Sen sanki ölmeyecek, yaşlanmayacak
Fakat ölüme sadık bir kul gibi telaşlı
Sen, san ki ben sana aşık
Sanma ki ben yaşıyorum
İçimi dökmeye çalışıyorum
Kaleme kağıda.
Kara kışlar atlattım elim titrerdi
Seni anlatmaya çalışırken, yazıyla
3 boyutlu evrene sığmayan
Boyutsuz bir aşk benimkisi
Belki de bir faninin
En umutsuz istekleriyle seslendim
Bugün
Bugün âmâ olmak isterdim
Görmemek için
Bugün sağır olmak isterdim
Duymamak için
Ve bugün hâlâ ölmek isterim
Bu dayanılmaz acılara bir gün daha
Boyun eğmemek için
Şiire niyetlenip dert döktüğüm
Başlığına neler yazacağımı bile bilmediğim
Aslında hayatımın kısa bir anıydı bu dizeler
Boynu bükük, umudu kırık
Ve kalbi yaralı...
