Bataklık

Çok defa yanıldım, çok defa tecrübe edindim. "Ama bu sefer farklı." diyorum içimden. Salak gibi. Halbuki acıların tecrübe ile hafiflemesi gibi bir durum yok. "Sen neler yaşadın, bu ne ki?" Böyle cümlelerin karşısında adeta kendimi aptal hissediyorum. O kadar tecrübe edindikten sonra en ufak yüzümü güldürebilen birisi benim duvarlarımı aşmış demektir. Ve bu duvarı aşan birisinin ise öncekilere nazaran canımı yakması mutlak kaçınılmazdı. Tecrübeyle çıkılan bu yolda en ufak bir sarsıntı her yeni başlangıçlara tereddüt ve korkudan başka bir şey getirmiyor. Bunların sebebi ise ilk başta aştıkları o duvarları, gösterdikleri o çabaları yok sayıp nedenini söyleme cürettinde bulunmadan hayatımızdan çıkıp gitmesi. Her zaman bir umutla yaklaştığım bu meselelere artık yaklaşmama kararı aldım. Öğrendim ki benim de bataklığım bu. Ne kadar çırpınırsam çırpınayım sadece batışımı kolaylaştırıyorum.