Nefessiz kaldım bak
Bu kez isteyerek oldu
Seni görmediğim günler
Zamanın rüzgara götürmesi için
Hediye ettiği birer yaprak
Hergün başka bir yaprak sürükleniyor
Gönül dairemden hergün ve hatta her an
Bir başka yaprak rüzgara teslim oluyor
Şimdi sen bilmediğim, görmediğim yerlerdesin
Adını duymadığım sokaklarda yürüyor
Adını bilmediğim caddelerde aşık oluyorsun
Adını bilmediğim birini gönlünde taşıyorsun belki
Şimdi sen dönemeyeceğin o yerdesin
Oysa ben bugün kendimi kaybettiğim yere döndüm
Merak etmezsin biliyorum, hissediyorum yani
Fakat sana ulaşmayacak bir sesle izin istiyorum
Biraz benden bahsedebilir miyim?
Sana ulaşmak için koştum
Ciğerlerime dolan hava beni öldürecek gibiydi
Ama ölemedim yine ve sana yazıyorum
İşte ben yine buradayım
Unuttuğum sesini özlediğim yerdeyim
Ben saymayı bıraktım özleyeli kaç yıl olduğunu
Değmez dedim kendi kendime
Bu adam ki, bu kadar özlenecek nesi var?
Bir kalemi bir de güzel gülüşü var
Unutmadığım bir şey tek kaldı senden
Belki de aylarca görmek istediğim gülümsemen
Edepsizce mi geliyor yazdıklarım?
Okuyamayacaksın diye bu kez apaçık konuşuyorum işte
Hem sen kimsin nesin kimse bilmiyor
Hatta ben bile unutuyorum kim olduğunu
Ama seni özlediğimi unutamıyorum
Seni sevmeyi bile bıraktım
Lakin özlem sevgiden de öte bir şeymiş
Satırlarım aşk barındırıyor sanar okuyan
Hem de kalbimde zerre aşk kalmamışken,
Ben sadece, özlüyorum işte
Boşuna özlemlerin yazarı değilim, bilmezsin tabi
Özlem benim içimde büyük bir yer etti Bay A
Ve inan ki bu özlemi sarıp sarmalıyorum
İçimde özlem kalmazsa yazamam
Yazamam derken, yaşayamam.
