Yoksa hâlâ rengi yok mu dünyanın?
Ben bu bahçelerde karanlıklar ezdim.
Seni bekleyiş günlerim, zamanın durma anına denkti.
Öyle fiyakalıydın öyle bin telaşeli;
Gerçek olmadığını bilsem yanına gelirdim.
Aklımı bu boş odalara hapsettim,
Düşüncelerime tek ziyaretçi sendin.
