Kalbim sıkışıyor...

Kalbim çok sıkışıyor...

Ne yaparsam yapayım içimde o dolup taşan cümle bir yer bulup dışarı çıkmıyor.

Herşeyden hislerimi geri çekmişim gibi.

Herşeyden kopmuşum gibi.

Herşeyden yarım kalmışım gibi.

Herşeyi kaybetmişim gibi

Bir söz düşüyor önüme.

"Maybe in another life..."

( Belki başka bir hayatta...)

Upuzun bir ahı çeker gibi.

Anlamı bir dile tam çevrilmiş mi bilmeden...

Belki başka bir hayatta.

Kalbime batıyorum.

Kendime batıyorum.

O ağrı dinmiyor.

Sağıma dönüyorum, soluma bakıyorum

Bir hiçlikle...

Yoklukla örtünmüş tüm gidişlere.

Hissizlikle donmuş tüm kalışlara.

Çevirip bir dilin yara cümleleri, başka bir yaraya kanatarak kendini.

Maybe in another life...

Çevrilmiş bir cümlede kendini tamamlayaman bir beklemek gibi.

Kim kurmuşsa bu kelimeyi

Hep yarım kalmışa özlemle.

Bir boşluğa alışmakla.

Bir vedayı edememekle asla.

Belki başka bir hayatta...

Belki başka bir hayatta.

Kırılıp, yıkıldığımız, sarsıldığımız bu dünyadan çook uzakta.

Çook uzakta...

Kalbime batıyorum.

Kendime batıyorum.

Çok derin bir düşüşte ağrı büyüyor.

Yarım kalmak büyüyor.

Belki başka

Belki

bir

Belki hayat.

Belki...

Sustum...

1:13