Belki banasındır

Bir daha umudunla,nefesinle

Belki hiç bilmem seni

Burdasındır, her bardakta,

Uykumda ve gözümdedir neşen

Belki ben bilmem,görmem

Benimlesindir Ahmet Demir’ler etrafımı sarmışken.

Hayat belki “treed”dir artık

Ve sensindir sebebi 

Sıyrılan o şafaktan karanlık.


Belki yine dizlerim titrer varlığınla

Kim bilir belki öfkelenirim

Sen bil ki ben varsan benim.

Yoksan güler coşar anlatırım yine sınıfların birinde, 

Halimelerin gözünde ararım kokunu.

Ama varsan…

Bil ki varsan, 

İyileşir tüm çocuklar ruhumda

Sitelerde çimenlikte yuvarlanırım okul çıkışı yeniden,

Hacı Teyze bize oyunun en tatlı yerinde caminin altındaki evinden seslenir,

Bisikletimle yokuşlardan aşağı iner ellerimi bırakırım varsan,

Ben olurum hiç evim başıma geçmemiş gibi

Hiç heveslerim kursağımı doğum günümde yakmamış gibi,

Dünyanın en güzel şehirlerinde aynasız, şavksız dostlarım olmamış gibi iyileşirim.

Yine vicdanımın sesi olurum sekiz yaşımdaki gibi,

Gitme varsan.


Geldiysen kal yanımda.

Annem sana beştaş öğretsin,

            ,ki ben öğrenemedim,

Sevinsin.

Babam Bremen Mızıkacılarını anlatsın ışıl ışıl sesiyle,

Bu defa kafası rahat

        ,istediği müstakil evde oturuyor artık, Gece lambasına ihtiyaç duymazsın en karanlık gecede, elleri varsa saçında.

Geldiysen gitme ki

Bir neslin Aynur Babaanne’siyle tanış

Sana hamurlardan sevgi nasıl geçirilir,açsın açsın anlatsın.

Birlikte Zekiye Teyze’yi görmeye gidin.

Belki Memduha Hala’nın evinin önünden el ele geçersiniz.

Gitme ki geldiysen 

Baban seni omuzlarında gezdirsin 

Rambo Döner’e giderken

Sen geldiysen gitme ki 

Bir mezarın başına gidelim

Vaktinden önce gitmiş dünyanın en güzel Çeliklerine çiçeklerimizi verelim,

Ben sana Aysel masalı anlatayım durup dururken.

Ardahan’da geçen tuhaf bir on beş günü anlatayım seni hiç üzmeden.


Geldiysen gitme ki 

Başıma açtığın dertlere üzüleyim

İçimden bir Aslı daha çıksın, hazırım.

Sen varsan, burdaysan

Duy beni.

Dünyanın en iyi filmlerini izleyelim

Kim bilir belki seversin Demirkubuz’u.

Vay dersin, kimmiş bu Hüsnü Arkan?

Sen varsan, geldiysen, benimleysen

Belki benim gibi sözlerini dinleyenlerden olursun tüm şarkıların,

Vurulur vurulur yeniden seversin hayatı.

Sen varsan,geldiysen

Gitme ki ağlayalım bazen.

Şaşır benim ağladığıma,

Yaz çiz şaşırdığını, ağladığını

İster sev ister sevme ve fakat

Kal benimle, gitme.

Ben akşam on bir civarı muhtemelen gördüğümde gözlerimin yaşardığı Ağrılı koltuklarımızın üzerinde

Yazıyor olurum hayatı. 

Varsan öp beni karnımdan, anlatayım Ağrılı koltukların hikayesini gözlerim kamaşarak.