Ne zaman güvenimi kaybettim, bilmiyorum.

Oysa daha doğduğum gün kazanmıştım.

Noldu da değiştim?

Gerçi...

Doğru ya!

Ben annemi kaybettim.


Herkese olan sevgim giderek azaldı,

İşte bunun sebebini biliyorum.

Kimse onun gibi sevmeyecek,

Kimsenin yüreği öyle okşamayacak,

O...

Annem!

Ben annemi kaybettim.


Mayıs ayı artık bana acı veriyor.

Oysa çiçekler gibi içimi açması gerekmez miydi?

Neden daha da kapandım içime?

Hatırladım...

Bir gün öncesi!

Ben annemi kaybettim.


Birdaha kırılmaz oldum, kırılmaktan.

Bölünen parçalarımla da kıramadım başkasını.

Gücüm güçtür ama güçsüz kaldım yaşamaktan.

Yaşadım ben...

Yaşamak kadar güzel bir kelimeyi kullanabilirsem eğer...

Yaşadım!

Ben annemi kaybettim.


Gencecik yaşımda yaşlandım.

Daha erken değil miydi anne?

Gencecik yaşında kaybettim.

Daha erken değil miydi anne?

Anne...

Ne güzel yaşattın beni!

Ben ise gömdüm seni...

Yanına geleceğim güne kadar elveda!

Ben kendimi kaybettim...