Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril
Koparıver gözlerinin gülüm yaşını sil

Bazı ceviz ağaçları böyle şerham şerham dallı budaklı olsa da benimki bizim bahçede.Budanmaktan öte kesilen cinsten.Bu cevizin hali çok dokundu bana yaşadıklarımdan sonra.Hani Peyami Safa'nın Dokuzuncu Hariye'sinde eski evlerde kendini görmesi gibi.O evleri"Benim gibi yıkılmaya yüz tutmuştu." cümlesiyle betimlerken kahramanının da hayata bakış açısını özetlemişti ya.Ben de Safa gibi hissettim bu ağacı görünce.
Genç gövdesi meydan okuyordu hala.Çünkü yeniden filizlenmiş eski günlere namzet.Ona sarıldım."Bak köklerin sapasağlam ne olmuş budandıysan,yaşamla bağını koparmamışsın ya. Asıl hikaye seninki okunmaya değer."dedim.Ben de senin gibi yeniden başlayacağım hayata diyerek bahçedeki diğer ağaçları selamladım.