“Ben hâlâ ölürüm plastik çiçekli, gizli bahçemde
Sessizlikten kaçar, sığınırım yorgunluğun koynuna
Apansız uyanır, düşlerin tek güzel yerinde
Ararım tadını, eve dönmenin, yolunu bilmenin...”
Teoman - Sessiz Eller (1997)

Ben hâlâ doğmamışken, eve dönmenin sorgusunu yapmamışken sevgili Teoman kaleme almış, bize hediye etmiş bu sihirli satırları...✨