BEN ÖLÜNCE

BEN ÖLÜNCE

Ben ölünce;

Her gün biriniz bir şiirimi yüksek sesle okusun!

Ben ölünce;

Ali abi bu duruma uygun bi’ ayet bulsun.

Ben ölünce;

Bir çocuk ıslık çalsın,avluya üç-beş kişi doluşsun,

Ben ölünce;

İlk öpücükler iltihaplansın,dudaklar kurusun..

Ben ölünce;

Gelen herkese rakı verin,kadehler şerefime dokunsun..

Ben ölünce;

Ki vasiyetimdir: Galata’dan selam okunsun!

Ben ölünce;

Beni dik gömün,Pele yerin altında tek başına dik durmaktan kurtulsun.

Ben ölünce;

Gün batımında gömün beni,bu efkar akşama da dokunsun,

Ben ölünce;

Helva-lahmacun yerine çocuklara pamuk şekerler dağıtılsın.

Ben ölünce;

Her Salı gününe benim için de bir lanet okunsun!

Ben ölünce;

Ki ikinci vasiyetimdir: kabrim sardunya ve hanımeliyle doldurulsun!

Ben ölünce;

Benden kalan eşyalar ihtiyaç sahipleriyle buluşsun,

Ben ölünce;

Fahişeler ve alkolikler saygı duruşunda sessizliğe boğulsun.

Ben ölünce;

Kuzuyla kurt namazda yan yana saf dursun,

Ben ölünce;

Kim ağlıyorsa ağzına kürekle vurulsun!

Ben ölünce;

İnce bir ağıt yakılsın yaz akşamları,nerede okunursa okunsun,benim canıma da dokunsun.

Ben ölünce;

Tanrılar sıraya girsin,cennetler karaborsada bulunsun.

Ben ölünce;

Babamı göreyim,ölüm bayramla bir olsun!

Ben ölünce;

Kim kaldıysa geride,hepsinin gönlü hoş olsun.

Ben ölünce;

Beni tanıyan herkes kırk gün sürmeden beni unutsun.

Ben ölünce;

Ölmüş olmamın getirdikleri,yüreğinize otursun.

Ben ölünce;

Öldün çık desinler,bu oyun da burada son bulsun..