Kitle, hiçbir zaman hakikate susamamıştır.
Gustave Le Bon
...
Çok sevdiğim bir sokakta yürürken
Yere kapaklandığım bir anda
Yere sürüldüğüm bir anda
Gökyüzünden uzaklaştığım bir anda
Bedenimi yeniden
Ruhumu yeniden
Keşfettiğim bir anda
Coşkulu bir ürpermeyle beraberce anlıyorum
Ki hiç anlamamışım şu ana kadar
Jorge Mendez/ Cold kulaklarımda
Yürüyorum beyaz çarşafımla ölüme
Durmadan titreyerek ve kuşlarımla
Uyumadan protest bir yaşayan gibi
Herkes
Yeşil yeşil damarlarımda
Kanımı sezerek onu özümseyerek okuyorum her şeyi.
Hiç. Yok. Bir. Esss!
Hayatımda tutuk kaldığım sevdiğim
Sevdiklerim kalbim ve odalarında olanlar
Hepsini anlıyorum benim tarlamda
Önceden kütüphaneler kuruluydu işte
Bunu anlamıyorum
Çünkü benim tarlamda
Uzunnnn apartımanlar var
Şimdi!
Benim tarlamda her şey birbirine kenetliydi
Önceden ağızlarıyla su taşırdı yangına
Kör köstebekleri
İçinden sihir taşardı iri kuyularından
.
Çok sevdiğim bir sokakta bunları anlarken
Ağlıyorum durmadan
Durmadan durmadan işleyen çelik
Hiç. Sormayın!
Ve kadınlar sanki erkek olmak zorunda bırakılmışlar
Çünkü yavaş yavaş uzaklaştırılmışlar
Huzurdan her birinin büyükkk sorumlulukları var
Zorundalar
Buna şimdi bir tek sözcük yetersiz
Hepsine. Saydıklarımın. Hepsine
Yetersisiz. Çünkü bu gerekliydi.
Mecburdu tabiat bunu getirmeye.
Her gün bir sosyalist olarak uyuyorum çünkü. hiç. Sevmesem de.
.
Noktalar...
Nokta var kalbimin her köşesinde
Kalbime hergün soruyorum
Kalbime hergün soruyorum
Çok sevdiğim o sokaktan geçerken
Nüçün bu kadar HAKSIZLIK var
Ve türkçemi ayarlıyorum hazır olda
Eskisi gibi
Her evin yanında bir sinyal kesici
Hiç. Kimse nin birbirine ulaşmaması için
Mi?
Şeffaf değil hiçbir sözcük ve başlar hep mağrur
Efendi istememek kafirlik tir tir titrese de çocuklar
Öyle mi?
İçimde büyüttüğüm sözcükleri bir söyleyebilsem keşke
Bir
Bir yoğun kusmuğumun parçacıklarını
Bir
Bir gösterebilsem pür merdivenlerde
Ama
Yok
Hiç
Kimsenin anladığı
Yok
Kimsenin
Anlayacağı
Çok sevdiğim bir sokakta bunları anlarken
Ağlıyorum durmadan
Ve hergün
Sosyal leş mi
yorum!
