Kendimle bir savaşa girmiş gibiyim. Ben kazanırsam, kaybedeceğim.

Ruhum özgürlüğün kıyısında kendini kurtarmak için bekliyor, inatla ona izin vermiyorum. O benim yerime güzel bir gelecek düşlüyor fakat ben onun ayağına ancak bir engelim.

Ah ruhum, ah güzel hayallerim... ne çok çektiniz benden. Ama kızmayın n'olur bana! Ben bana öğretilenle yaşamaya alışmış basit bir insanım yalnızca. Seni tanıyorum, seni en iyi ben biliyorum, ben anlıyorum inan bana. Sen ne istediğini çok iyi biliyorsun ama özgür değilsin. Bir kazansan bu savaşı her şeyin en iyisini sen yapacaksın, biliyorum. Hayatın güzelliğini, kuşların cıvıltısını, derelerin çağlayışını sen tanıyorsun, ancak sen hak ediyorsun dağların en zirvesine ayak basmayı. Ama biz sana ayak bağı oluyoruz, ben ve köklerim. Üzgünüm, özür dilerim... Ama inan bana, ben senin tarafındayım çünkü ben beni hiç sevmedim şimdiye kadar...