Farkındayım
Standardı belli uyumsuz olduğumun
Gözlerimin içi güler mi bilmem
İğneleri alınmıştır sözlerimin
Tüylü ve yumuşaktır noktalar
Cümlelerin dayanacağı kadar sağlamdır
Hayalimde olanlarla girerim geceye
İçimdeki benzerlikler hep uzaklarda benden
Kendisini tanımayan resimler geçer gider
Gökkubbe dolusu haykırış heyhat
Sözleri yok
Özleri yok bu dağınıklığın yüzümde
Bir tek gönül doğurur özlemleri
Bozkırların altın çocuğu
Başakların yüzü suyu hürmetine!
Ne ekmek var, ne de bir yudum su yüzünde
Toprak vermez, çiçek açmaz bu bahardan bana kalan
Çırılçıplak, keskin ve leş kokulu sokaklar
Rızık olmuş arza
Evler, meczup bir kadının mutfağı kadar sefil
Yüzüne bakamayan aynalar kadar çirkindir artık
