yaşantımı hapsetti kaldırımlar
yakınlaşmam gerekirken
uzaklaştı yıldızlar
toparlanamıyorum
üzerime ne diye çöktüyse bu kara havalar
kaldırıp atamıyorum
göğsümü delip geçen tek kurşun
işlenen cinayete tanrı örtbas
duruşmada ağzımdan dökülen iki kelime
"beni özledim."
cennet için bu şiir son
yakamdaki kanı silmek için aseton
bu son sefer
bir şansım var
tek ben
tek benim bunların ortasında çırpınan sanki
kimse şiir yazmıyor
sanki tek benim depresyonundan gözü miyop
kimse kedi sevmiyor
