Benim hayatımda gün ne zaman battı, karanlık ne zaman başladı, hatırlamıyorum. Zihnim bulanık. Tebessümle çektiğim şu fotoğrafın üzerinden kaç zaman geçti? Karanlık nasıl düştü bu fotoğrafın üstüne?
Hatırlamıyorum...
Yorgunum. Ruhumu nerede dinlendirmem lazım ki kurtulayım bu yorgunluktan?
Mutsuzum. Kalbimi nerde eğleyeyim ki yeninden gülebilsin?
Hatıranın, hatırı sayılır bir yalnızlığı olduğunu yeni yeni öğreniyorum. "Ben ki cehennmede bir Allah gibi yalnızım.*"
Oysa daha düne kadar bir şehir kadar kalabalıktım.

*Attila İlhan - Kaptan 4

Foto: Van /…