Koparmadım

Takvim yaprakları

Gittiğin mevsimde kaldı

Şubat kışı, solgun soğuk tenim

Tüten bacalara dalmış gözlerim

Karların kaderini yaşarken içim

Gururum da eridi için için

Gün oldu, şairin kalemine özenircesine

Susarak anlattım, bakamadan gözlerine 

Gün geçti, giden Ay’ın seyrinde

Düşmüşüm özlem kuyusunun içine

Hatırlar mısın?

Kısılırdı gözlerin, kokusunu çekince

Solmadı fesleğenin, penceremin önünde

Seslenişini duyar gibiyim, gece çöktüğünde

Yakınlaşan sabah, vermiyor güneşi içerime

Gelsen düşüme, dokunsa parmakların yüzüme 

Yoksa sen misin? Gölgen vuruyor perdeme

O dudaklarından dökülse, birkaç kelime

Sarılsan boynuma, alsam kokunu gönlüme

Çözdürsen saçlarını, kalsak göz göze. Gitme

Bak! Karşıdan gülüyorlar halime

Konuştuğumu sanıyorlar kendi kendime

Oysa biliyor musun?

Onlar terk etmediler

Bulutların arasından gelirler 

Dinliyorlar beni, beyaz güvercinler