ısınmazdı sofası
yanmazdı ki sobası
o kimsesiz köhne evin
tütmezdi bacası.
gece zifri, kurum sarmış içini
kırık pervazında büyüttüğü
yürek kuşlarını vurmuşlar.
dikememiş sızıyı sokağın terzisi
çekememiş acıyı
beyhude yeltenmiş eskici,
ağrılı yazmalar asmış
kurumamış sağrısı...
.....özlem/
