Insanlari teğet geçiyor vicdan
Neşeyle düşüyorum zamandan
Onların Mesihvari kusursuz öğütleri
Kutsanmış gamsızlığıma Birer imtihan
Mezbahalarca yol gidiyorum
Bacağından bir müritleri asılmış
Mollalar el pençe divan
Vahadır bakılsa mezbaham
mutluluk rüyasına umren
Astral sınırlara dayanmış ihram
Ne oluyor ne bu kavgan
Kan kıymet kaybetsin
Su olabilirmi hiç kan
Mantığa uygun mu kavgan
Meşrulaştırılmış sulhün bile hayin
Vicdanın uğramaz durağı insan
Bir tek özgürce ölmek geçiyo aklımdan
Ölülerce yol gidiyorum
Mezarlık boyu huzur noksan
Ölüyü özgürlük teğet geçsin
Vicdana huzur hiç mi uğramaz
Katledilmiş müridin
Moladan beklediğim istimdat
Bir medet bir umudu ifsat
...
