Bitik bir kalemin,
Son damlası bu mısralar.
Oysa hep derdim,
Görebildiğin kadar mutlu, sevebildiğin kadar asi,
Ve yazabildiğin kadar aşıksın.
Gündüzün gecene karışmış,
Kimin umrunda?
Bir dansın ortasında yapayalnızsın.
Bir tek sen duyuyorsun susmayan müziği.
Sadece sen sayıyorsun,
Denize düşen yağmur tanelerini.
Yalnızca sen titriyorsun otuzbeş derecede.
Sen titriyorsun tek bir fotoğraf karesinde.
Şimdi bir başkası şiir konduruyor kirpiklerine.
Ben artık mutlu değilim,
Kalmadı içimde tek bir asiliğim.
Neylersin ki bir gece vakti,
Elime kalem tutuşturur biçare yüreğim.
