Sonra anne sen bana derin bir yara oldun.
Ben severek daha da açtım o yarayı.
Sonra çok kadın girdi hayatıma. Hepsine gösterdikleri en ufak ilgiden dolayı sevgi besledim. Sonra onlar da tek tek bana yara olup gittiler. Kaldım bir başıma binlerce yarayla. Geceleri ağlar, gündüzleri uyanamaz oldum. Üzülmemeye başladım her şeye. His duygumu yitirdim geçen gece.
Çok değiştim anne. Görsen tanıyamayacağın kadar çok değiştim anne çok. Çok da kötü olmadı çünkü sen beni hiçbir zaman görmedin.
Ruhum can çekişiyordu ayaklarının dibinde, kaldırıp sarmayı değil vurup öldürmeyi seçtin.
Belki de her ikimizin de daha çok acı çekmesini istemedin.
Ya da ben yine vicdanımı rahatlatmaya çalışıyorum.
Bilmiyorum anne bilmiyorum...
