Kayıp, en baştan kayıp
Büyük insanlar küçük duvarlar
Unut, her şeyi unut
Küçük insanlar büyük duvarlar
Attığın her adım sıkışıyor dolapların arasına
Bir isim var, bir yazı, bir hüzün, bir bayram
Hepsi sıkışıyor içinde
Bir ağıt, bir adam, bir kadın, bir de sen
Hepsi büyüyor gittikçe
Sen kayıpsın, içinde olduğun bu evren gibi
En baştan kayıp
Her nefeste bir duvar diğeri üzerine katlanıyor İzliyorlar, dinliyorlar, duymuyorlar, görmüyorlar ç
ıkmaz sokağın ortasında bir lambasın
Işığın yok, için kırık, dışın kırık
Aydınlattığını sanıyorsun, her yer karanlık
Bir anlık özlüyorsun
Geçmişi, şimdiyi, geleceği
Bir anlık katlanıyor bu özlem
Büyüyüp tavana başını çarpıyor
Kocaman oluyor, varlığı seni yok sayıyor
Nefes alamıyorsun, sana fırsat vermiyor
Pencerelerine beton dökmüş
Saksıların kırık, çiçeklerin kayıp
Geçmişini buluyorsun bir duvar dibinde
Anıların kırık, mutluluğun kayıp
Sarılmak istediğin an bir cam kırığı buluyor seni
Parmağına saplanıp oradan çıkmak istemeyen,
Bütün vücudunu dolaşıp sonunda kalbine
Hatta kalbinin de derinlerine batmak isteyen
Kaçıyorsun, kutuların içine atıp kaldırıyorsun
Bantlıyorsun, bir kere iki kere üç kere...
Kaçmayacağından emin oluncaya kadar
Emin olamıyorsun, güvenemiyorsun
Sadece evinden fırlatıp atmak istiyorsun
Sadece ondan kurtulup yola devam etmek özlemi...
Özledikçe özlüyorsun
Geçmişi mi? Anı yaşadığını hissettiğin günleri mi? Olmasını umduğun geleceği mi?
Hem bir insan nasıl özler geleceği?
Özlüyorsun, biliyorsun.
En çok gelecekteki seni özlüyorsun
Kaçıp kurtulduğun ve ayakta olan seni...
Hayal ettiğin seni özlüyorsun
Bitirmekten korkuyorum ama
Korkmamamı istiyorsun
Bitiremiyorum, biliyorsun.
Büyüttükçe büyütüyorum
Dokundukça yakıyorum
Bitiremiyorum, biliyorsun
Saklandıkça kaçıyorum
Arandıkça kayboluyorum
Bitiremiyorum, biliyorsun
İçimde notası kayıp bir şarkı var
Dinledikçe sağır ediyor sözcükler
Konuştukça dilsiz her bir bakışın
Yaklaştığım her sen bana yabancı
Dokunduğum her ten sen olmaya gebe
Koca şehrin içinde kayıp mıyım
Yoksa şehir mi benim içimde kayıp
Çözemiyorum bilmecesini bu sokakların
Dinledikçe sağırım sana diye bağırıyorum
Bitirmemi istiyorsun şimdi de
Bitir nağmeleri işlenmiş ses tellerinin uçlarına
Görmüyorsun, bitiyorum sadece
Arkanı dönse de kalmaktan aciz hecelerin
Bitiremiyorum, biliyorsun.
