Özlüyorum.

Durmadan kulaklarımda çınlıyor sesin, tek tek nasıl sayabiliyorum bilmiyorum kelimelerini, unutmak değil istediğim ama bu kadar seni yaşamak yoruyor beni. Sana rast gelmiş olmak o kadar güzel ki inanamıyorum.

En çok da beni sevmiş olmana şaşırıyorum, şimdilerde nasıl duyguların bilmiyorum ama beni bir zamanlar da olsa sevmiş olman ruhumu besliyor.

İçimin duvarlarını o kadar güzel renklere boyadın ki ağlarsam akar diye çok korkuyorum. Kimseye anlatamıyorum, böylesi bir şey anca filmlerde olur. Senden önceki beni tanıyor, insanlar şimdileri şaşırıyorlar o yüzden bana. Sadece 6 ay yaşamış gibi hissediyorum. Tüm ömrüm 6 aya sığar mı? Sana gelmeyi her şeyden çok istiyorum, çoğu kere söz geçiremiyorum kendime. Ama biliyorum, bizim için milat doldu. Şükrediyorum her seferinde bu hediye için Allah’a.

Her seferinde kendimi içinin o saklı sokağında buluyorum, orada kalmak istiyorum. Sen gel istiyorum çünkü ben gelemiyorum. Gelmemi ister misin bilmiyorum. Hala tanıştığımız o yere gidiyorum, o şarkıyı dinleyemiyorum ama.

Sana anlatmak istiyorum dolu dolu söyleyemediğim her şeyi. Beni arkanda bıraktığını biliyorum ama bencilim seni severken ben; o yüzden içinin, kalbinin, zihninin en güzel misafiri olmak istiyorum.

Hayatımda olmasan da kimse bilmese de içtiğim suda, sarıldığım yorganda, dinlediğim şarkıdasın.

Sen ruhumdasın!

Bazı geceler çok ağlasam da hiçbir şeye değişmezdim o altı ayı, herkese ve her şeye rağmen.

Devam ediyorum herkese ve her şeye, hatta sana ve kendime rağmen seni sevmeye

çünkü sen çok sevilesi bir adamsın...