Kalabalık, gürültülü bir bedenin içindeyim

Vicdanımı rahatlatacak bir nedenin peşindeyim

Varlıkla yokluk arasında kaldım, bilmem neyim

Bilmem neyin elleri bu beni tutan, yerimdeyim


Sevgi var mı, nefret yok mu, doğamın gereği ne? 

Bir atom dolusuyum, sebebim yok, gereğim ne?


Sessizlik arıyorum bir kaos doğurmak için

Ve yattığım her uyku bir sabah mutlu uyanmak için

Ben kendimi kazıyorum derinlere köklenmek için

Ve kendime kızıyorum açamayan her çiçek için 


Atomlar aynıdır, bizden bir şey kalmayacak 

Hiçlik olacağız, hiçler zaten burada ki onlar yok

Ve çoğu gerçek şu an yasak

Yalanların sayısı gerçeklerden çok 


Güzel, öyleyse canım yanmayacak

Çünkü acı diye bir şey yok