Bilmenin getirdiği hüzünle kaplıyım bu gece,
Evimin bir daha senin kapıyı araladığın anahtar sesinle dolmayacağını
Ayak seslerinin odamın içinde yankılanmayacağını bilmenin.
Emin olmak duygusu sarmış bedenimi.
Yüzünü bir daha göremeyeceğimi,
Sana temas edemeyeceğimi.
Eminim artık kokun sinmeyecek yastığıma,
Kapımı aralamayacak ellerin.
Sesini duyamayacağı için bir daha heyecanlanmayacak kalbim.
Belki sevecek birini lakin seni sevdiği gibi kimseyi sevmeyecek.
Emin olmak duygusu sarmış bedenimi
Gidişinden,
Yokluğundan.
Hüzünle doluyum bu gece,
Sonsuz yokluğunu hissetiğimden.
Gün ışığının dolduğu odada
Parlamayacak tenin yatağımda.
Çok yoğun hislerle kaplı kalbim
Bunları asla bilemeyeceğinin eminliği kaplamış zihnimi.
Hüznünü, sevincini göremeyeceğim bir daha
Bu korkunç geliyor kulağa.
Çekilecek durmuyor.
Varlığına alışmışken bu denli,
Yokluğunla nasıl savaşırım bilmiyorum.
Seninle yaptığım şeyleri,
Yalnız başıma nasıl yaparım.
Gel anlat bana sensizlikle nasıl başa çıkarım.
