27 Ocak Cuma.


başlıkta ne yazıyorsa tam anlamıyla öyle. ne yaptığımı, neler yaşandığını ben bile bilmiyorum. hayatımda bir şeyler oluyor ben ise donuk bir şekilde bakıyorum sadece. beni sarıp sarmalayıp içine çeken o çukurun içerisinde artık gerçekten boğuluyorum. canımın acıdığını ve üzüldüğümü hissediyorum. bu durumdan kurtulmayı istiyorum ama sanki içerisinde bir çıkış kapısı bulunmayan labirentin içerisinde dönüp dolaşıp aynı duvara çarpıyormuş gibiyim. kendimi bu labirentin içerisine de bizzat ben koydum ve bir daha asla çıkamayacak gibi hissediyorum. içerimde bir yerlerde takılı kalmış bir problem var, bunu nasıl kaldıracağım bilmiyorum. insanoğlunun doyumsuz olduğunu, her daim daha fazlasını isteyeceğimizin farkındayım fakat ne istediğimi ben dahi bilmiyorum. ne kendimi bir yere ne de birine ait hissediyorum. ben benliğimin içerisinde kayboldum ve kendimi orada dahi hissedemiyorum. her ne kadar inanmasam dahi umarım bir gün gerçekten ne istediğimi ve kendimi nereye ait hissedeceğimi ben de bilebilirim. zira şu anda hiçbir şeyi bilmiyorum.