Yoksunum dünyanın yüklediği en ufak bir anlamdan

benden olmazmış bu diyarların tasarladığı bir şey

sorular bulaştırmak mı, neydi bilmem suçum

hiçbir farkı kalmamış, her soluğun bir başkasından

sanki üzerimde ne varsa hepsini yarılamışım


acziyetim insan yahut varlık denilen güçlüktendi

hiçbir vakit anlaşılmadı soluğumdaki yara

düşünün ki çeyrek ömründe bir insan bu

fikri, düşüncesi en fazla ne olabilir dendi


çokça tanışmışlık, az anlayış ve daha pek çok şey

beni çerçeveledikleri işte bu birkaç zandı

tiksindirildim, suretimle aynı saçma suretlerden

nasıl öğrenilir, bir aklı ağzım gibi susmayı


her şeyden biraz, kendimdense hayli az bir şeyim

en başındayım, yenik düştüklerimin

olmayış sızdırıyorum, olumsuz yörelerde

ardıma bakınca; bu yerin hakkını vermişim


tabiatım artık her şeyin olmamasına meylediyor

kurtuluşum sayılacak, olacaksa bir tek nihayetim

başka hayatların kutbunda bu şey böyle biliniyor

bu yüzden, nihayetimi bekleyişimle kefenlendim