-İşte sayıyorum! Bir değil, iki değil, üç kez baktım aynaya. Dayanılacak şey mi? Kendine dayanamadı boş odadaki duvar, pencere ne yapsın, ha gayret içine açıla açıla.
-İşte sarıyorum bir iki bilmem, aynı ezgide defalarca. Aynı yerde, aynı anda, bir yere göçmek ister gibi zamanı geldiğinde. Kırlangıç geçerken bir şarkıda.
-İşte öyle...
