Hiç yoktan bir şarkı çalar kısık sesli bir radyoda,
Düşler, düşünceler, anılar ve acılar devleşir bir çırpıda.
Ve insan o şarkıyı dinlediğini zanneder,
Oysa dününü ve unuttuğu yarınları duyar.
Unuttuğunu zannettiği ses, beyninde rüzgar olup dört bir yana coşar.
Sonrası mı, sonrası sessizlik.
Bir fırtına ortasında...
