Bir gün göz dedi ki: "Bu vadilerin ötesinde, mavimsi bir sisle kaplı bir dağ gördüm. Güzel, değil mi?"

Kulak, bir an dikkatle dinledikten sonra şöyle dedi: “Ama, bu dağ nerede, onu duyamıyorum."

El dedi ki: "Dağ filan yok, ona dokunamıyorum, boşuna arıyorum onu."

Sonra, Burun konuştu: ”Dağ filan yok, kokusunu alamıyorum."

Göz başka yere bakıyordu şimdi; ama hepsi birden, Gözün tuhaf yanılsaması üzerine konuşmaya başladılar ve şöyle dediler: ”Gözün durumu iyi değil!"

(Meczup, Halil Cibran)