ya geceydi vakit ya da gece gibiydik

hatırlamıyorum

karanlık bir boşluktu etrafımız

dünya henüz yaratılmamıştı

kovulmamıştı adem tanrı huzurundan

üstümüzde ne çul ne çaput

başın kolumda uzanmışız anadan üryan

ikide bir bana bakıyordun muzırca

gitgide çoğalıyordu saçların ellerimde

gülüyordun, gürcülüğün çıkıyordu ortaya

ve meme uçların jelatini üstünde


sıcacıktın

sevilesi bir karnın vardı

öpülesi dirseklerin

bir şeyler söylüyordun

aşklı meşkli

bir şeyler

ayıplı fenalı

hatırlamıyorum

susup öpüyordun beni yumuşacık

sonra sevişiyorduk sakin, acelesiz

üstümüzde ne çul ne çaput

ve tanrıdan gizlice, habersiz