kurumuş günün dalından düştüm
acımasız ayak seslerine geçmişimi sundum
geveze şehrin karşında sözcüklerimi yuttum
bulvarlardan topladılar sarhoş şiirlerimi
şairler çetesi suçlu buldu dizelerimi
evet suçluyum, cilveli sayfalara göz diken
korkarım ki bir karıncayı incittim…
kurumuş günün dalından düştüm
ağıtlar ordusunun askerleri ile savruldum
işgal altındayken benliğim ben hep sustum
dağ başlarında buldular solmuş renklerimi
koynumdan çıkardılar bahar ressamının ellerini
evet suçluyum, benden başka yok bunu bilen
korkarım ki bir karıncayı incittim…
kurumuş günün dalından düştüm
orta yerinden kırılmış saatlere tutundum
açlığımı, susuz zamanın sofrasında avuttum
uykusu kaçmış düşten uyandım, sardım kendimi
sabanla sürülmüş avuçlarımda minik ayak izleri
evet suçluyum, kendi yuvamın üstüne bastım fark etmeden
korkarım ki bir karıncayı incittim…
