Bir küçük bilinmezlik meselesi.
Yalnızlık.
Ya da kalabalık.
Sahiplenilesi ve bir o kadar hürriyet savaşındayken.
Kendinden başka kimseye ihtiyaç duymuyorken
Varoluşsal faaliyetler mecburiyetine katlanmak.
Dışardan bakınca alelade gözükür adem
Savunmasız sanırsın.
Elini uzatsan dokunacaksın.
Seninle konuşurken hangi yöne bakıyorsun?
Velev ki herşeyi konuştun ve anladın.
Peki sarı konak…
Kafanı en son çevirip geriye baktığında
Konuştukların kadar konuşamadıklarının heyulası
Hayır üzülmüyorsun bu muhakkak.
Eksik kaldı bitmedi…
Ya susup ya konuşup konuşamadıkların.
Ve bir harita.
Geri kalanını ben olmasam da tamamla.
İçi neyse dışı da o olan camla
Benim kurduğum dünya olmasa da
Sen de bilirim kurarsın bir hülya.
Velhasıl insan iyidir.
Beyninin içinde tepişen kurtçukların haylazlığına tahammülünü zorlasa da
Ne bir eksik ne bir fazla…
Dönüp arkaya birden fazla bakıyorsa
İnsandan fazladır sana…
