uzanıyorum boylu boyunca
iyisin diyorum rahatsın
büyük bir farkındalıkla diyorum bunu
kendimi hiç kandırmadan.
olabilir diyorum kendime
böyle şeyler olabilir.
şefkatle dokunuyorum omzuma
hatta bazen öpüyorum
en karanlık anılardaki beni düşünüyorum sarıyorum onu
ve kurtarma sözleri veriyorum.
yaşını siliyor
başını okşuyor
yatırıyorum.
ama ben yatamıyorum
büyük bir şiddddetle
vücudum
ya kaç ya savaş diyor
ya kaç ya savaş!
bu nefes sana yetmez.
yakaçyasavaşyakaçyasavaşyakaçyasavaş!
YA DA ÖL...
ama ben
sakince durmak istiyorum
ne savaşmak ne kaçmak
birini seçmeden yaşayabilmek istiyorum.
nefesim bana ihanette
doldurmuyor boşluklarımı
küçük bir çocuğun okulda ilk günü gibi
inatlaşıyor girmemek için
dövüyorum, küfrediyorum, şekerle kandırıyor onunla ağlıyorum
kocaman esneyerek merhamet diliyorum havadan
nolur biraz fazla dolsan içime?
