kaybettiğin yerde bul beni ve sonra bulduğun yerde kaybet. en güzel şarkılarınla an beni ve sonra bir daha dinleme o şarkıları. okuduğun tüm o masallardaki en güzel karakter yap beni, bir prenses olur ya da bir kraliçe. ama sakın ha sonlara inanma, benim içinde olduğum hiçbir masal mutlu sonla bitmeyecek asla. tüm sorularına soru işareti yap beni ama benden bir cevap alama, tüm cümlelerini benimle bitir ama bana bağlanma. kırılan her kalbi sarmak istiyorsun biliyorum ama senin canını yakacak kadar keskin olan tüm o kırıklara dokunma, kan renginin o koyu kırmızısını hiçbir zaman sevmedin zaten. okuduğun şiirlerdeki tüm o güzel kadınları düşün bana bakarken ama asla onlar kadar güzel olamayacağımı unutma. ben böyleyim işte, ne uğruna şiirler yazılacak kadar güzel ne de bir şarkı dinlenirken anılmayacak kadar çirkin. eğer canım yanıyorsa ve çığlık çığlığaysam bir köşede bana sakın aldırma, ben artık susmak değil bağırmak istiyorum. benim sessizliğime bir sessizlik adım dahi atma, benim duvarlarımı kırma. eğer içeri girmeni isteseydim tüm o duvarları inşa etmezdim. unutma, tüm o duvarların bir sebebi var, iyi bak onlara. biraz acı, biraz hüzün, biraz özlem, biraz kırgınlık, biraz öfke ve çok fazla sevgi saklı sonu gelmez siyahlıklarının karanlıklarında.